De problemen van occlusie

Meer blije kinderen door minder plakken

De quote van orthoptiste Caroline Jordaan zegt eigenlijk alles. Elk kind verdient het om gewoon een kind te zijn en zich in zijn eigen tempo te kunnen ontwikkelen. Het maakt deel uit van een gelukkige kindertijd om vrij te kunnen leren en spelen. Lijden aan ongemakken door een geplakt oog hoort hier niet bij.

De meest gebruikte behandelmethode

Luie oog, amblyopie in medische termen, is een oogaandoening die ongeveer 3% tot 5% van jonge kinderen treft. Indien niet goed behandeld, kan het leiden tot zichtproblemen later in het leven.

Sinds de achttiende eeuw is de meest gebruikelijke behandelmethode het bedekken van het goede oog (occlusie). De theorie hierachter is dat het neurale netwerk dat verantwoordelijk is voor het aansturen van het luie oog aan het werk wordt gezet om het zicht te verbeteren.

Maar deze vorm van therapie is ook een van de meest stressvolle. Steeds meer studies tonen aan dat de effectiviteit en wenselijkheid van deze behandelmethode ter discussie kan worden gesteld. Hoewel de methode effectief kan zijn, maken de negatieve bijwerkingen de behandeling moeilijk voor ouders en kind om vol te houden.

In een notendop zijn dit de problemen die occlusie met zich meebrengt:

• Het onderliggende probleem wordt niet behandeld
  Plakken traint alleen het zwakke oog. Het lost het probleem van binoculair zicht (de samenwerking tussen twee ogen) niet op. In sommige gevallen kan het goede oog zelfs verslechteren.

• Stress voor kind en ouders
  Occlusie is ingrijpend voor kinderen. Het aanbrengen van de oogpleister is niet aangenaam en de oogpleister bemoeilijkt ook dagelijkse activiteiten.

• Invloed op het welzijn van het kind
  Een kwart van de kinderen met een oogpleister blijkt gepest te worden, wat leidt tot veel ellende.

• Moelijk vol te houden
  Slechts 50% van de kinderen en hun ouders houden zich aan de voorgeschreven maskeringstijd. Dit betekent dat de behandeling onnodig lang moet worden voortgezet.

Geen oogpleisters, alleen maar spelletjes!

Met dit in gedachten is de Vedea-methode ontwikkeld. Een vorm van therapie gebaseerd op spellen met so-called dichoptic training als uitgangspunt.

Dichoptic betekent dat beide ogen getraind worden. De beelden van de spellen stimuleren zowel het luie als het goede oog en beide ogen moeten samenwerken om één beeld van de twee beelden te maken. Dit activeert de hersenen en verbetert het binoculaire zicht.

Er is aangetoond dat gamen gedurende 30 minuten per dag tot 8 keer effectiever kan zijn dan occlusie. Het is ook veel leuker voor kinderen om te doen. En door een gevarieerd aanbod van spellen, speeltjes en educatieve inhoud aan te bieden, is het uitdagend en interessant voor een grote groep kinderen om langer aan hun zicht te blijven werken.

De spellen kunnen worden gespeeld via een VR-headset waarin een telefoon is geplaatst. Op deze manier kan een brede doelgroep gebruik maken van de methode. Bovendien is het gezichtsveld goed afgesloten door het gebruik van een VR-headset, waardoor het gehele gezichtsveld kan worden gebruikt.

Het doel is natuurlijk om het plakken zoveel mogelijk te minimaliseren. Onderzoek en praktische toepassing zal moeten aantonen of het mogelijk is om occlusie volledig te elimineren of dat de combinatie van de twee benaderingen het beste effect heeft.

Blijf geïnformeerd

In onze nieuwsbrief houden we geïnteresseerden op de hoogte van de laatste ontwikkelingen met betrekking tot onze methode en klinisch onderzoek. U kunt zich hier registreren.